Gastspreker Maurice Beijk, creatieve verbinder op gebied van duurzaamheid, hield dinsdag 15 mei een interessante presentatie tijdens de bijeenkomst georganiseerd voor de beleidsmedewerkers van veertien Twentse Gemeenten. De lokatie was Auto Asbroek in Haaksbergen, het eerste bedrijf in de buurt van het Stepelerveld dat de duurzame visie doorzette.
Maurice noemt zichzelf wel eens ‘metafoor voor rentmeester’. “Voor mij is goed rentmeesterschap de band tussen mens, dier en natuur.” Maurice hield die middag de mensen een spiegel voor. “Er gebeurt heel veel om ons heen. Mensen zien dat als bedreigend maar ik zie dat juist als een kans. Verandering is juist mooi want het delen is het nieuwe krijgen. Ik deel veel kennis maar je krijgt er uiteindelijk ook heel veel kennis voor terug. Zo ontstaan er mooie verbindingen en daar ligt onze kracht!”
“Bedreigingen kunnen ook een kans zijn.”
Kansen
“Ik verbind mensen en dat leidt tot kansen. Bedreigingen kunnen ook een kans zijn. Daar wil ik jullie in meenemen. Er komen namelijk veel bedreigingen op ons af. Dat geeft juist hele mooie kansen. Het denken tot een bepaalde verandering, als je die verandering oppakt dan brengt het je tot ongekende hoogte. Meest bekende is misschien in ’53; de watersnoodramp. Het heeft de mensen tot elkaar gebracht en de krachten gebundeld. Het bracht ons de kennis op gebied waterberging, de dijken. Het is nu één van Nederlands beste exportproduct. Een crisis kun je uiteindelijk vertalen naar een kans.”
Omdenken
Maurice dwingt het publiek tot omdenken want dat is eigenlijk duurzaamheid. “Het is bewustwording. Door er op een andere manier naar te kijken geeft het ook een andere lading.” Met zijn voorbeeld Pippi Langkous, het sterke meisje met de rode vlechtjes die altijd zei: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”, ging Maurice op pad. “Gewoon ergens beginnen ondanks de vele weerstand.” Die kreeg hij met name van de overheid toen hij vijftien jaar geleden zijn huis zonder gas wilde bouwen. “Het afval van anderen is goed genoeg. Wij mensen zijn vergeten met de natuur te leven. Natuur maakt geen afval, wij mensen maken afval.”
Circulaire economie
De sleutel van duurzaamheid hebben we zelf in de hand. Zoals Maurice zegt: “Groen is doen, met de nadruk op doen.” Duurzaamheid wordt vaak geassocieerd met een energievraagstuk. “We hebben geen energieprobleem. Als de zon nu twee uur lang alle energie opvangt heb ik voor de hele wereld, voor iedereen, alle energie. Maurice is er van overtuigd dat de mens intelligent en creatief genoeg is om dat te tackelen.”
Het is een stukje bewustwording. Circulariteit is noodzaak. De circulaire economie is een economisch systeem dat bedoeld is om herbruikbaarheid van producten en grondstoffen te maximaliseren en waardevernietiging te minimaliseren. Anders dan in het huidige lineaire systeem, waarin grondstoffen worden omgezet in producten die aan het einde van hun levensduur worden vernietigd. Het circulaire systeem kent twee kringlopen van materialen. Een biologische kringloop, waarin reststoffen na gebruik veilig terugvloeien in de natuur en een technische kringloop, waarvoor product(onderdelen) zo zijn ontworpen en vermarkt dat deze op kwalitatief hoogwaardig niveau opnieuw gebruikt kunnen worden. Hierdoor blijft de economische waarde zoveel mogelijk behouden.
Afval bestaat dus niet, het zijn reststromen. De ene restroom van de ene werkt beter bij de ander. Zo wil bijvoorbeeld een tomatenkweker erg graag CO2 hebben want zijn tomatenplanten groeien er goed door. De circulariteit moet aan alle kanten er in komen.
“Wij hebben de aarde nodig en de aarde heeft ons niet nodig. Uiteindelijk willen wij hier blijven bestaan.” We gaan naar een deeleconomie. Het gaat niet meer om het hebben van een product maar naar het gebruiken van een dienst. De materialen moeten terug in de toekomst. De nieuwe economie is openheid en transparantie.
“Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien.”
Samen met partners moeten we een duurzame samenwerking aangaan. Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien. Zoals Einstein zei: “Meer dan het verleden interesseert mij de toekomst. Want daar ben ik van plan in te leven.” En dat is eigenlijk de kapstok waar je alles aan op kan hangen.